Wat is creativiteit nou eigenlijk?

 

Groot omvattend staat creativiteit letterlijk omschreven in de Dikke van Dale als “ scheppend vermogen”.

 

Ik heb zelf de afgelopen jaren veel onderzoek gedaan hiernaar, vele boeken gelezen, onderzoek gedaan op naar wat er voor onderzoeken zijn gedaan op het gebied van creativiteit, onderzoek gedaan naar het observeren van mensen hierin, en niet te vergeten mijn grootse eigen ervaring. 

Ik ben zelf tot de conclusie gekomen dat voor mij creativiteit echt het leven is, en dat we de essentie ervan totaal kwijt zijn!
Al zie ik een klein stipje aan de horizon komen hierin ;) Yes thats me. Altijd van de positieve kant bekijken en niet denkend in problemen maar in oplossingen! Ook dat is creativiteit.

Ik deel mijn expertise, mening, ervaring en passie hierin om andere te inspireren, om eens anders naar de dingen om je heen te kijken en voor jezelf eens te onderzoeken op wat voor een manier dan ook dat het misschien niet zo is als dat het je ‘geleerd’ is. Openheid te creëren in het gedachtengoed van de mens en dat we  doormiddel van ieder onze eigen creativiteit we een mooiere wereld kunnen creëren. 

Waar het begon..

Laat ik beginnen bij het begin!

Andersdenkende, doende Sil, tikkeltje anders willen doen en deed, tot verbazing van mijn moeder soms, die dan dacht dat ik impulsief iets deed. Terwijl ik daar al maanden over nadacht maar niet vertelde.. sorry mam! En dan ineens, BAM ik ga die kant op doei! Ik die soms voorzichtige uiting gevende opmerkingen gaf en dan vaak niet begrepen werd, omdat zij die tegenover haar stonden nog geen 10 stappen vooruit waren op wat Sil zag. Hobbelde mee in de stroom en toch ook weer niet. Mijn creatief denkend en doe hoofd vooral hart heeft mij altijd ( achteraf gezien) geholpen mij met mijn beide benen op de grond te houden! Dat zie ik nu in! Heb ik vele ervaringen voor mogen doorlopen om te staan waar ik nu ben en daar ben ik fucking trots op! Altijd al heeft mijn onderbuik gevoel mij aangegeven, dit is niet goed, onbewust luisterde ik daar toch naar. Soms iets te laat maar ach ben tenslotte ook maar een simpel mens! Het verhaal wordt wel heel erg lang als ik helemaal vanaf de start begin dus laat ik daar beginnen waar ik mijn hart, passie en creatieve natuur weer ging volgen…

 

In 2011 ronde ik mijn opleiding af als pedagogisch medewerker in de kinderopvang.( Omgeschoold btw ;)). Waarin ik al dingen zag gebeuren waarvan ik dacht, mmm gaat dit zo? Maar ja, ik had nog geen diploma dus mijn gedachten nam het loopje met me en zei “Sil, doe eerst maar eens meer ervaring op en ga dan maar pas wat zeggen ergens van. Dat stapelde jaren op! Totdat ik zelf kinderen kreeg, en nog meer in ging zien, maar dit is niet wat het zou ‘moeten’ zijn. Dit kan anders! 

Ik zag kinderen dingen aangereikt krijgen om te maken en een bepaalde richting in gestuurd worden en dacht hé verrek.. dit is ook wat ik meegekregen heb onbewust. Vanuit de buiten wereld, de ratrace waar we inzitten. Kinderen mochten een sneeuw pop  maken op een A4tje, met watten, hele normale knutselt toch zul je denken? Niet als ze nog nooit geen sneeuw hebben gezien toch? Alles binnen de lijntjes en dezelfde sneeuw popjes werden gemaakt, dan ook nog voor de helft door de juf. Zo en daar hingen we weer op een rijtje. Kijk eens hoe mooi ‘Pietje’ dat gemaakt heeft. Maar Pietje had dat niet gemaakt ;). Tenminste niet helemaal. De verschillen waren dus bijna niet te zien, terwijl het door 8 verschillende kinderen was gemaakt.  En die verschillen tussen de kinderen waren eigenlijk heel groot.

 

Begrijp me niet verkeerd, dit is iets wat we al vanaf de jaren 60 in een revolutionaire FORD (product) periode mee hebben gekregen als maatschappij iets wat voor die tijd, gezien de tijd waaruit ze kwamen geweldig was. Alleen nu gaan we struikelen, het gaat niet meer om een gezonde basis creëren, alle processen worden afgestompt. Het gaat om geld en grote prestaties en meer en meer.
Daarbij wordt onze eigenheid vergeten! We lopen de cyclussen van onze eigen natuur en creatieve natuur, talent en interesses voorbij. 

 

Onze eigen creatieve natuur..

Onze eigen talenten die we ontdekken aan de hand van het onderzoek aan te gaan wat we echt leuk vinden, het vrije kind dat niet gestuurd word, of een lat naast gelegd wordt want we hebben een richtlijn waaraan een kind vanaf 2 jaar, 3 jaar en ga zo maar aan door op een gemiddelde lijn aan moet voldoen, anders zij we bijzondere kinderen die niet in onze maatschappij mee kunnen gedijen. Dan moeten hier allerlei richtlijnen en trukendozen voor opgetrommeld worden. Terwijl we in de basis waarin we zoveel zelf kunnen ontdekken, het kind zijn wordt ontnomen. Omdat we taal en rekenen een enorm belangrijk onderdeel vinden van ons opvoed systeem te belangrijk als je het mij vraagt. Hierin krijgt het kind krijgt te weinig ruimte om de rechterkant van de hersenen vrij spel te geven en zichzelf hierin te ontdekken.